“Çamlıhemşin Eğitim ve Kültür Derneği, Rize’nin Çamlıhemşin ilçesinin yolu olmayan ve medeniyetten uzak köylerinden evlenerek, Ankara’ya gelen ve buraya sadece uyum sağlamaya çalışmakla kalmayıp burada mühendisler, doktorlar yetiştiren Çamlıhemşin'li anaların öykülerini gün yüzüne çıkartmaya çalışıyor.“
Duyurusu ile başlayan ve;
"Onlar Çamlıhemşin’in köylerinde doğdular,
Yokluk ve kıtlık içinde büyüdüler,
Ayıp diye bir fotoğraf bile çektiremeden evlendiler.
Elektrikle, Arabalarla, Denizle ilk şehirlerde tanıştılar.
Onlar bizleri şehirlerde var eden analarımız oldular.
Geçirdikleri müthiş değişimi ve yaşadıklarını Anneler gününde sizlerle paylaşıyorlar."
metni ile kişilerin davet edildiği” Köyden geldim Şehir’e” paneli 7 Mayıs 2011 tarihinde gerçekleştirildi.
Bu ilk defa yapılan bir paneldi ve panelistlerin yaş ortalaması 75 in üzerindeydi.
Panelistlerin rahatlığı ve hikayelerinin içerikleri izleyicileri kâh güldürdü kâh ağlattı.
İlk Panelist olan Meyrem Gültan; 16 Mart 1933 yılında Çamlıhemşin’in yeni adıyla Konaklar Mahallesi olan Makrevis’in Çelina Mahallesi’nde dünyaya gelmiş.
‘Gavur okuması’ diye ailesinin karşı çıkması ve dokuz kez uyarı gelmesine rağmen okula gönderilmemiş. Bu nedenle ilkokula jandarma eşliğinde gitmek zorunda kalmış. Yaşı çok büyük olduğu için diğer çocukların yanında utanan Meyrem Gültan, okula kendisi de çok zorlanarak gitmiş. Hocası bir gün ona “ Buraya zorla geliyorsun ve eminim ki bana neler söylüyorsun fakat bir gün bana dua edeceksin ”demiş. Sadece güldüğü bu laf seneler sonra askere giden eşine ilk satırlarını yazarken aklına gelmiş ve hakikaten kendisine dua ettim diyerek anlattı.
Karadeniz Lokantası sahibi İrfan Gültan ile evlenen Meyrem Gültan, seneler sonra Ankara’ya gelebilir.
Meyrem Gültan’ın hayatında ilk kez gördüğü Patlıcan ve Karnabaharla olan hikayeleri ve Yer altı dünyası hikayesi seyircileri kırıp geçirdi.
İkinci Panelist olan Pervin Bayraktar;
1930 yılında Çamlıhemşin’in eski adıyla Makrevis olan Konaklar Mahallesi’nde Tarakçıoğlu ailesinin üçüncü çocuğu olarak dünyaya gelmiş. Babasının Polis Komiseri olması ve görev yerinin Trabzon olması sebebiyle 14 yaşında babasının yanına Trabzon’a gelmiş. Kılık kıyafetinden dolayı Analığı kimse görmesin diye arka sokaklardan götürerek oturdukları evin arka kapısından içeri almış. Babası akşama elinde bir Görgü Kitabı ile gelmiş. Trabzon’da Kız Enstitüsü’nde okumaya başlamış. Babasının, Celal Bayar’ın parti kurma çalışmalarından dolayı Trabzon’da olması sebebiyle babası ile beraber birçok kez bir araya gelmişler. 1950 yılında Babasının görev yeri değiştiği için Ankara’ya taşınmışlar.1954 yılında Öğretmen Hüseyin Naci Bayraktar ile evlenmiş.
Pervin Bayraktarın köyden çıkıp arka kapılardan eve alınma hikayesi ve o devrin gündemini hatırlatması seyircilerin ilgi ve gözleri yaşlarla seyretmesine sebebiyet verdi.
Üçüncü Panelist olan Müşerref Akay;
16 Mart 1933 tarihinde Çamlıhemşin’in şimdiki adıyla Konaklar Mahallesi olan Makrevis’te Begi ailesindeN 5 kardeşin ilk çocuğu olarak dünyaya gelmiş.
Rusya’da doğan ve 9 yaşında iken ilk kez Türkiye’ye gelmiş olan Ali Altaş ile 1949 yılında 16 yaşında evlenmiş. 1950 seçimlerinde yedi aylık kızı ile Ankara’ya gelmiş. Eşi Jale Lokantası’nda çalışmaktaymış. İsmet Paşa’da bir evin üst katında üç akraba ile beraber bir evi paylaşmaya başlamışlar. Birilerinin apartmana gelip bir şeyler yazıp çizmesini eşine sorup da su parası için geldiklerini öğrendiğinde “ Su için de para mı ödenir” şeklindeki tepkisi, ilerde ona çalışıp eve ek gelir sağlama arzusunu da beraberinde getirmiş. Bu arzu daha sonra Ankara Otelinde, Bulvar Palas Otelinde ve Elit Otel’de senelerce süren bir hayatını da peşinden sürüklemiş. Otelcilik Okulu, Otel personeli için yetiştirme kursu açtığında burada dört yıl öğretmenlik yapmış. Kadınlar arasındaki ilk çalışan olma özelliğiyle göze çarpan Müşerref Akay’ın ilk kez araba görme ve ilk elektrikle tanışma hikayeleri seyircileri gülmekten kırdı geçirdi.
Son Panelist olan Emine Tarakçı;
Şimdiki adıyla Sırt Mahallesi olan Mikron’da, Pelit ailesinin dört çocuğunun üçüncüsü olarak dünyaya gelmiş. 15 yaşında evlenirken ilk kez nüfus cüzdanına da sahip olmuş ve nüfus cüzdanına göre doğum tarihi 1 Ağustos 1937. 1952 yılında Bülent Tarakçı ile evlenmiş. Eşi o zamanlarda henüz askerliğini yapmamış ve Ankara’da ağabeyi İbrahim Tarakçı’nın yanında Meram Pastanesi’nde çalışmaktaymış. Eşi daha sonra Funda Pastahanelerini açmış.
O yıllarda köy hayatı çok yoğun olduğu için evlilik bile gelinleri Ankara’ya getirmeye yetmemekteymiş. Gelinler birkaç senede bir Ankara’ya, bir iki aylığına gelirlerse kendilerini çok mutlu hissederlermiş. Eşi ise bu duruma çok üzülür ve Ankara’ya bir gelme bahanesi olan hastalığı temenni edermiş. «Bir hasta olsa da gelse» dermiş.
Emine Tarakçı'nın özellikle Ankara maceraları izleyiciler tarafından büyük bir keyif ile dinlendi.
Kaynak; Çamlıhemşin Dergisi 1. Sayı Sayfa; 40
