DAĞ PİKNİĞİNE DAVET...
Yukarı Çamlıca (Vice) mahallesi köylüleri bir müddettir köylerinin yaklaşık 1,5 saat üzerinde yer alan ve Dağ dedikleri Mezrelerinde her yıl piknik düzenlemektedirler. Yukarı Çamlıca Derneği; Köy ve Yayla konularının bir çok kişi tarafından topluca konuşulabilmesine olanak sağlanabilsin diye 2000 yılında aldığı bir kararla Dağ Pikniğini geleneksel hale getirmeye çalışmışlar ve araya mücbir sebeplerinde girmesi ile fasılalarla ancak 8 tane Piknik yapabilmişler. Artık geleneksel hale gelen bu Dağ Pikniğine davet edildiğim zaman nasıl bir durumla karşılaşacağımı bilmesem de daveti hemen kabul ettim.
Yürüyüş köyün son evinin bulunduğu Tundus mahallesinden yukarıya dağa doğru yapılıyordu. Piknik alanına 1.5 saat yürüyerek ve dik bir yokuşla çıkılıyordu. Benim bir kaç kişinin geleceğini tahmin ettiğim pikniğe neredeyse 50 kişinin katılıyor olması beni çok şaşırttı.
Saat 6:30 civarında başladığımız yürüyüş için hava çok uygundu. 684 metre yükseklik ölçtüğümüz yürüyüşe; Çaça denen yapraklarla kaplı bir yol üzerinde başladık. Yürüyüş yolu Gürgen ağaçları ve Çamlarla kaplıydı.Yürüyüş sırasında belirli yerlere konulan oturma alanlarında kısa soluklanma molaları verdik. Herkesin ter içinde kaldığı zorlu bir tırmanıştan 1.5 saat sonra Yukarı Çamlıcalılar'ın (Vice) "Bizim Dağ" dedikleri Mezre'ye ulaştık. Yükseklik 1.088 metreyi göstermekteydi. Mezre iki tarafında birbirine öteki Oba dediği iki bölümden oluşmaktadır. Yaklaşık 23 evin bulunduğu Mezre'de şu an 17 evin aktif olduğunu söylediler.
Mezre'ye geldiğimizde önce ateşler yakıldı ve bir gurup kahvaltı için hazırlıklar başladı. Çaylarla ilgilenen Bekir Güner'in katkıları hakikaten tartışılmazdı. Benimde içinde bulunduğum diğer bir gurup ise Mezrenin üzerinde yer alan bir sırta çıkmak üzere tekrar hareketlendiler. Önce 1203 metrede yer alan Kunceldeğh ve sonrasında 1251 metrede yer alan Loğhudun sırtına yarım saatlik bir yürüyüşten sonra tırmandılar. Yollar kısmen kapanmakta olduğu için bir çok arkadaşımız kopri denen baltalarla yol açma çalışmaları yaptılar. Loğhudun sırtından bakıldığında Boğaziçi köyü, Meleskur, Çingit, Çayeli diğer taraftan ise Çamlıhemşinin bir çok köyü gözükmektedir. Bir çok türküler söylendikten sonra kahvaltı için tekrar Mezre'ye geri indiler.
Hayatımda yediğim en güzel kahvaltılardan birisini yaptım. Hikayeler, türküler derken öğlen yemeği hazırlanmıştı. Yardım eden bir çok insan eşliğinde yemek Hüseyin Reyhan'ın lezzetli ellerinden çıkmıştı. Uykular, Sohbetler, Türküler ve Hüseyin Reyhan'ın o güzel tulumu eşliğinde Horon derken bir güzel pikniğinde artık sonuna gelinmişti.
Dönüş hazırlıkları artık başlamıştı. Çöpler toplanıp yakıldıktan sonra yavaş yavaş yürüyüşe başlanıldı ve 1.5 saat sonunda geldiğimiz yere geri dönüldü.
Bu güzel etkinliği düzenleyen ve geleneksel hale getirme başarısını gösteren yukarı Yukarı Çamlıca Derneğine ve insanlarına çok teşekkür ederim.
Yukarı Çamlıcalıların (Vice) Mezrelerine sahip çıkma çabalarının diğer köylere de örnek olmasını umuyorum.
Kaynak; Çamlıhemşin Dergisi 4. Sayı Sayfa; 46